Op de fiets door mijn stadje

Foto: Lizet Beek

Herken je dat je voorwiel een stoepje op of een richel in glijdt en je achterwiel nét niet meekomt? Adrenaline giert door je lijf, druppels zweet op je bovenlip. Meestal blijft het daarbij en fiets je met een verhoogde hartslag verder. Maar soms, dan ga je, bam, plat op de grond. Het overkwam me als kind wel eens. Ik zat daarna met geschaafde knokkels en een hekel aan die fiets in de klas. Jarenlang heb ik fietsen dus niet zo leuk gevonden. En dat is, toen we rond mijn twaalfde ook nog eens enkele fietskilometers verder van school gingen wonen, zwak uitgedrukt. Ik herinner me die regen, wind, zere benen, mijn krakende fiets en lekke banden nog goed.

Langzaam groeide mijn liefde voor fietsen
Toen ik in de binnenstad ging wonen en een OV-kaart tot mijn beschikking had viel er niets te klagen. Bij een zuchtje wind of enkele spetter regen nam ik de bus. Later ging ik in Hengelo werken en nam ik de auto. Wel pakte ik voor kleine stukjes steeds vaker de fiets. Zó ontdekte ik de vele voordelen van de fiets. Want als je gaat werken zit je veel, beweging kon ik dus wel gebruiken. Langzaam liet ik de gedachten aan geschaafde knokkels en lekke banden los.

Het maakte niet uit of het koud was, waaide of zelfs onverwachts regende, we deden het ermee.

Toen ik moeder werd kocht ik een prachtige knalrode mamafiets. Vol trots fietste ik met Ravi rond. Handschoentjes aan, mutsje op, het maakte niet uit of het koud was, waaide of zelfs onverwachts regende, we deden het ermee. Trotse moeders zijn daartegen beschermd denk ik.

Sinds drie jaar werk ik voor mijzelf. Mijn klanten zitten in en om Enschede. De vrijheid die ik heb om te gaan en staan waar ik wil heeft mijn liefde voor fietsen aangewakkerd. Ook de file waar ik in terechtkom als ik om half 9 met de auto de singel op moet trouwens… Op de fiets is het in Enschede bijna altijd sneller en relaxter. Ik fiets vol trots door mijn stadje. Al voel ik die trots toch iets minder als het keihard waait of regent…

Maar: op mijn fiets ben ik flexibel, kan ik van alles meenemen in m’n kratje, overal parkeren, krijg ik frisse lucht én beweging. Ook geef ik mijn kinderen, die al lang niet meer in een kinderzitje passen trouwens, het goede voorbeeld. Ze hebben super stoere fietsen en daar springen zij gelukkig zonder angst en hekel op.

#goedvoorbeelddoetvolgen

Maryke Mondria